اگر در چند روز گزشته، به چگونگی فعالیت های من در مورد نمایشگاه "تهمینه میلانی" دقت کرده باشید، به خوبی درمی بابید که بر خلاف عادت همیشگیم به پرداختن مفصل به وقایع اینگونه، تمام فعالیت من بر داستان های اینستاگرام که عمری ۲۴ساعته دارند، متمرکز شده است. تنها در مورد خبر تعطیلی نمایشگاه، لازم دانستم مطلبی را به گونه ای مجزا منتشر کنم.
چرا که حوزه ی فعالیت من، آثار هنری را شامل می شود و نه یک دست تولیدات بی ارزش و بی کیفیت از کسی که با وجود تحصیلات معماری و پیشینه ی کارگردانی سینما، کوچک ترین آشنایی به اصول گرافیکی و مبانی دیداری ندارد. کاملن مشخص است که این خانم کارگردان، نه ترکیب بندی می داند و نه چیزی از رنگ و رنگ شناسی. پس چگونه این رنگ بازی های کودکانه را “اثر” بنامم و در مورد آنها بنویسم ؟
اما پرسش این است که چگونه این تولیدات بی ارزش، به دیوار یکی از نگارخانه های بزرگ و پرمدعای تهران آویخته شده است ؟ چرا مدیر هنری نگارخانه ی "ایوان"، به جای بالابردن سطح آگاهی خود و طبیعتن جلوگیری از نمایش چنین تولیداتی، به مثلث مافیایی "نیشابور- جواهرده - تهران" چسبیده است ؟ آیا خود قیمت گزاری نمی داند که بنا بر ادعای مدیریت این نگارخانه، برای قیمت گزاری دست به دامان مدیر پیشین دفتر تجسمی شده است ؟ آیا نمایش چنین رنگ بازی های بی ارزشی در نگارخانه ی ایوان، نشان از حاکمیت بی خردی و ابتذال ندارد ؟
رنگ بازی های امثال "تهمینه میلانی" و کاغذ بازی های رونوشت "صابر ابر" را بگزارید کنار حجم های "رضا کیانیان" که سطح کیفی آنها، از طرح های آغازی هنرجویان هنرستان های تجسمی ما هم پایین تر است. یا فرتورهای "نیکی کریمی" که رونوشت است و به هیچ عنوان کار او نیست. هنگامی که تولیداتی چنین سخیف و بی ارزش و گهگاه رونوشت، از سوی نگارخانه داران بدون هیچ گونه ارزیابی کیفی و با نرخ هایی کلان به نمایش درمی آیند، هیچ دلیلی به ذهن خطور نمی کند، به جز پول شویی. کسی قرار نیست سطح آگاهی همگانی را بالا ببرد، به جامعه ی تجسمی احترام گزارد و فضای فعالیت را برای هنرمندان و کارشناسان این حوزه فراهم کند.
نمایش چنین آثار بی ارزش و مبتذلی، توهینی است تمام عیار به همه ی هموندان جامعه ی تجسمی. باید بر نگارخانه هایی این چنینی شورید و فضای این نگارخانه ها را از ستارگان حلبی پس گرفت.
توهین و تهدیدهای تهمینه میلانی و دوستان و ساقه لیسانش همچنان ادامه دارد، اما هموندان جامعه ی تجسمی بر تصمیم خود پایدار و استوارند و دیگر به یک فرد تازه کار اجازه نخواهند داد که به واسطه ی رابطه، سرمایه، شهرت و یا رابطه ی جنسی و به نفع جریان جعل و تقلب و پول شویی، فضای نگارخانه ها را به خود اختصاص دهد.
افشین پرورش
اما پرسش این است که چگونه این تولیدات بی ارزش، به دیوار یکی از نگارخانه های بزرگ و پرمدعای تهران آویخته شده است ؟ چرا مدیر هنری نگارخانه ی "ایوان"، به جای بالابردن سطح آگاهی خود و طبیعتن جلوگیری از نمایش چنین تولیداتی، به مثلث مافیایی "نیشابور- جواهرده - تهران" چسبیده است ؟ آیا خود قیمت گزاری نمی داند که بنا بر ادعای مدیریت این نگارخانه، برای قیمت گزاری دست به دامان مدیر پیشین دفتر تجسمی شده است ؟ آیا نمایش چنین رنگ بازی های بی ارزشی در نگارخانه ی ایوان، نشان از حاکمیت بی خردی و ابتذال ندارد ؟
نمایش چنین آثار بی ارزش و مبتذلی، توهینی است تمام عیار به همه ی هموندان جامعه ی تجسمی. باید بر نگارخانه هایی این چنینی شورید و فضای این نگارخانه ها را از ستارگان حلبی پس گرفت.
توهین و تهدیدهای تهمینه میلانی و دوستان و ساقه لیسانش همچنان ادامه دارد، اما هموندان جامعه ی تجسمی بر تصمیم خود پایدار و استوارند و دیگر به یک فرد تازه کار اجازه نخواهند داد که به واسطه ی رابطه، سرمایه، شهرت و یا رابطه ی جنسی و به نفع جریان جعل و تقلب و پول شویی، فضای نگارخانه ها را به خود اختصاص دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر