بنی صدر هموند سازمان تروریستی و الله پرست برادری الله پرستان شاخه ی اروپاست

به گزارش روزنامه ی "الاهرام" مسر، نخستین رییس جمهور کزایی رژیم خونریز ولایت فقیه به نام "ابو الحسن بنی صدر"، از بلند پایگان این انجمن مخفی اسلامی است که ریشه های آن به تروریست های الله پرستی همچون "سید جمال الدین اسد آبادی" می رسد.

این متن، ترجمه ی بخشی از این جستار است.

جغرافیای سیاسی انحمن مخفی "برادری الله پرستان" (Muslim Brotherhood) در اروپا، از زمان بنیانگزاری "مرکز اسلامی" در ژنو به تاریخ ۱۹۶۱ که نخستین بنیاد انجمن برادری در اروپا می باشد، فرگشت یافته است.

در نخستین گام، انجمن برادری از اروپا به عنوان سکوی پرتاب استفاده کرد تا به رژیم های عربی یورش برد و تمرکز خود را بر گسترشش در سه کشور فرانسه، آلمان و پادشاهی متحده جلب کرد، زیرا آنها اهمیت تاریخی، جغرافیایی و سیاسی داشتند و از لحاظ جمعیت و پهناوری خاک، جزو سه کشور بزرگ اروپایی محسوب می شدند. این کشورها همچنین مراکزی برای جمعیت های الله پرستی بودند که در نتیجه ی تاثیرگزاری فرهنگی و استعماری، از سرزمین های تازی و کشورهای اسلامی بدانجا سرریز می شدند.

هنگامی که فردی به نام "رمضان" تلاش می کرد تا پایگاه سازمانی انجمن برادری الله پرستان را در آلمان غربی و سوییس بر پا کند، رفیق چپ او "محمد حمید الله" نخستین سازمان برادری را به نام "انجمن دانشجویان الله پرست" در پاریس فرانسه به تاریخ ۱۹۶۳ بر پا کرد.

این گروه، جوانان انجمن برادری و همسفرانی را گرد هم می آورد که از جمله ی آنان می توان به "حسن الترابی"، "ابو الحسن بنی صدر" که سپس نخستین رییس جمهور ولایت فقیه در ایران شد، "راشد قنوشی" سرکرده ی جنبش انهدای (Ennahda) تونس و "فیصل مولاوی" سرکرده ی انجمن برادری الله پرستان لبنان، اشاره کرد که فیصل سپس گردانندگی این گروه را در سال ۱۹۶۸ به دست گرفت.

سازمان مخفی انجمن برادری الله پرستان، همچنین دربرگیرنده ی سرکردگانی سوریه ای از جمله "سعید البوتی" و "اسام العطار" نیز می شود که سپس از این فرقه شاخه ای را به عنوان انجمن "مسجد بلال" را در شهر آخن در آلمان غربی ایجاد کرد که سپس تبدیل به مرکز اصلی انجمن برادری الله پرستان سوریه ای در اروپا شد.

گسترش این فرقه ی سیاسی اسلامی در آلمان، از راه "مسجد مونیخ" انجام گرفت و بر سه ابزار نخستین متکی بود:
- شورای مرکزی الله پرستان در آلمان.
- IGD.
- صدای الله پرستان آلمانی که برخی از ۶۰ مرکز اسلامی سرتاسر کشور را رهبری می کند و از سوی چهره ی مسری این انجمن "ابراهیم الزایات" ناپسری "صبری ارباکان" هدایت می شود که صبری خود سرکرده ی "گوروس ملی" است که این گروهک نیز به نوبه ی خود، بخش های بزرگی از ترک های الله پرست تحمیل شده به آلمان را رهبری می نماید.

جهان بینی اسلامی گوروس ملی، روایت منحرف شده ای ترکی از اسلام سیاسی است و با با سرکرده ی دولت کنونی ترکیه ی اسلامی "رجب طیب اردوغان" روابط تنگاتنگی دارد.

{لازم به توضیح است که این روزنامه ی اینترنتی مسری، به جای عبارت درست "خلیج فارس"، از "خلیج عرعربی" بهره برده است}.

افشاگری ویکی لیکس: نهضت آزادی به کارتر اطمینان داد که بنی صدر در هیئت وزیران نخواهد بود

سند ویکی لیکس به ما می گوید که در پس از شورش ۵۷، نهضت آزادی از راه استمپل فرنشین بخش سیاسی رایزنی آمریکا، به دولت آمریکا اطمینان داده است که بنی صدر هموند هیئت وزیران نخواهد بود.

مطلع شدن از اینگونه اطلاعات، به ویژه برای نسل جوان بسیار مهم است؛ تا از این راه، بخشی از پاسخ به این پرسش که چگونه شورش ۵۷ که مدعی بود مردم سالاری را در ایران به بار خواهد آورد، به استبدادی سهمگین منجر شد. توضیح اینکه، از راه اینگونه ارتباطات پنهان با دولت آمریکا و دادن اطمینان هایی که نقض صریح اصل استقلال بود، فضایی خالی را برای حزب جمهوری اسلامی (خامنه ای، موسوی خویینی ها و رفسنجانی) ایجاد کرد تا یورش خود برای قبضه کردن قدرت را به بهانه ی دفاع از استقلال کشور پوشش دهند (در حالی که سرکردگان خودشان در ارتباط پنهان با آمریکا، تفاوتی با نهضت ازادی نداشتند).

دیگر اینکه نسل جوان نیاز دارد بداند که چرا دولت آمریکا به شدت در باره ی بنی صدر و اینکه او در هیچ مقامی گزاشته نشود، حساس بود. علت را در اسناد رایزنی آمریکا می یابیم و آن اینکه، به واشنگتن اطلاع داده بودند که بنی صدر و اطرافیان او، سازش ناپذیرند. به این معنی که از آنجا که منابع و ثروت ملی ایران را متعلق به مردم ایران می دانند و هیچ شریکی را در این منابع نمی پذیرند و همانگونه که بر منابع آمریکا، برای خود سهمی نمی شناسند، برای آمریکا نیز در منابع و ثروت ایران سهمی را به رسمیت نمی شناسند. (یک بار هم که بوش پدر فرستاده ای را نزد بنی صدر فرستاده بود تا ببیند که آیا حاضر است در صورت یورش به ایران - که طرح آغازین بوش بود - نقش هایی را که سپس چلبی ها بازی کردند، در ایران بازی کند و برای همین از بنی صدر پرسیده بودند که نظرش راجع به منافع آمریکا در ایران چیست؛ بنی صدر پاسخ داده بود که آمریکا غلط می کند که در ایران منافع داشته باشد و ثروت ملی کشور، تنها و تنها به ایرانیان تعلق دارد).

اما شاید درست باشد که بنی صدر مزدور و جاسوس آمریکا نبود، اما این ایستادگی در برابر خواسته های گزاف آمریکاییان، به معنای میهن پرستی و مزدور نبودن بنی صدر است ؟ یا اینکه او به کشور و منافع کشور دیگری تمایل دارد ؟ همان کشوری که هم او را پذیرفته و هم در کاخ الیزه به او دفتر رسمی داده است ؟!

دیگر اینکه، نیک می دانستند که برنامه ی اقتصادی بنی صدر، تحول ساختار اقتصاد ایران و تبدیل اقتصاد مصرف مهور (فروش نفت و واردات مصنوعات غربی از راه ارزهای حاصل از فروش نفت)، به اقتصاد تولید مهور و درآمد حاصل از فروش نفت را به عنوان سرمایه برای ایجاد تولید مهور کردن اقتصاد و از بین بردن رانت خواری می باشد، که برای اقتصاد آمریکا ایجاد مشکلاتی جدی می کرد. (از جمله برنامه های بنی صدر، قطع رابطه ی فروش نفت با دلار نفتی بود و نفت را نه از تنها از راه دلار که از راه سبدی از ارزهای سخت بود) بود.

گویا این دولت های شاهنشاهی ایران در زمان اعلا حضرت نبودند که با استفاده از سود سرشار حاصل از فروش نفت، به ایجاد صنعت های مادر و کارخانجات تولیدی و رونق کشاورزی اقدام کرده بودند و همین برنامه ی فراگیر و ملی، به دستور خود شخص شاهنشاه در زمان انقلاب سپید شاه و ملت در ۶ اُم بهمن ماه رسمن کلید خورد و آغاز شده بود. این برنامه ی بزرگ و ملی که می رفت ایران را از کشوری جهان سومی به کشوری پیشرفته در عرض چند دهه تبدیل کند، همین شورشیان انقلابی بودند که ویرانش کردند و خواستار عمامشان شده بودند !!

تا ندانیم چگونه و چرا اینگونه شد، پاسخ به پرسش چه باید کرد را نخواهیم یافت.

سند درباره ی بنی‌ صدر، گزارش رایزنی آمریکا در تهران، به وزارت خارجه ی این کشور است که ویکی لیکس انتشار داده‌ است. بنا بر این سند، "یک مقام نهضت آزادی" به "استمپل" فرنشین بخش سیاسی رایزنی آمریکا گزارش کرده‌ است که "مهندس بازرگان" در نظر دارد که هموندان دولت خود را در دانشگاه، معرفی کند. او اطمینان داده‌ است که بنی‌ صدر هموند هیئت وزیران نخواهد بود.

همین جستار در کیهان سوئد