به مناسب روز جهانى ناپديدشدگان اجبارى:
چندين ماه پس از آن و در شهریور ماه ۱۳۶۳، پدر گلرو، حسین راحمی پور نيز به دليل همكارى با سازمان اپوزوسیون سیاسی "راه كارگر" اعدام شد و هيچ گاه پیکر او به خانواده اش تحويل داده نشد. در آذر ماه ٩۵، کارگروه ملل متحد در مورد "ناپدید شدگی اجباری" از مقامات رژیم ولایت فقیه خواست که به آزار راحله راحمی پور به خاطر "تلاش برای اطلاع یابی از سرنوشت برادر و دختر نوزاد برادرش" پایان دهند.
عفو بين الملل بار ديگر خواستار لغو حكم راحله راحمى پور شد.
راحله راحمی پور در بهمن ماه ۱۳۹۵ از سوی شعبه س ۱۵ دادگاه کزایی انقلاب تهران، به اتهام "تبلیغ علیه نظام" به یک سال زندان محكوم شد. اين حكم به خاطر فعاليت هاى مسالمت آميز او از جمله انجام مصاحبه های مطبوعاتی و حضور در تجمع های اعتراضی با در دست گرفتن پلاکاردی که رویش نوشته بود "برادرم را کشتید با فرزندش چه کردید"، صادر شده است.
راحله راحمى پور از راه این فعالیت ها تلاش داشته كه از سرنوشت برادرزاده اش "گلرو راحمی پور" كه از فروردین ۱۳۶۳ ناپديد شده است، مطلع شود. گلرو راحمی پور در سال ۱۳۶۳ در زندان اوین به دنیا آمد. او زمانی که تنها پانزده روزه بود ظاهرن برای انجام آزمایش های پزشکی از مادرش جدا شد. به دنبال این امر به خانواده اوگفته شد که گلرو فوت کرده است. به رغم درخواست خانواده، مقامات رژیم هرگز گواهی فوت، اطلاعاتی در مورد مرگ او و هتا اینکه او کجا دفن شده است را به دست ندادند.
چندين ماه پس از آن و در شهریور ماه ۱۳۶۳، پدر گلرو، حسین راحمی پور نيز به دليل همكارى با سازمان اپوزوسیون سیاسی "راه كارگر" اعدام شد و هيچ گاه پیکر او به خانواده اش تحويل داده نشد. در آذر ماه ٩۵، کارگروه ملل متحد در مورد "ناپدید شدگی اجباری" از مقامات رژیم ولایت فقیه خواست که به آزار راحله راحمی پور به خاطر "تلاش برای اطلاع یابی از سرنوشت برادر و دختر نوزاد برادرش" پایان دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر