ﺑﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺭﻭﺯﻯ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ خوانش ﺭﺍ به درازا کشاند ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻰ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺭﻛﻮﻉ ﻛﻨﺪ. ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺭﻛﻮﻉ ﺭﻓﺖ، ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻰ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺳﺮ ﺍﺯ ﺭﻛﻮﻉ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ. ﺳﭙﺲ ﺳﺮ ﺍﺯ ﺭﻛﻮﻉ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻗﻴﺎﻡ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﺭﻛﻮﻉ ﺭﺍ ﭼﻨﺪﺍﻥ به درازا کشید ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻰ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﺭﻭﺩ !! ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﺭﻓﺖ نیز، ﮔﻮﻳﻰ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺳﺮ ﺍﺯ ﺳﺠﺪﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺷﺖ:
"ﺑﺎﺭ الاها !! ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻯ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﻔﺮﻣﺎﻳﻰ، ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻯ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﻔﺮﻣﺎیی ؟! ﺑﺎﺭ الاها، ﺍﻳﻨک ﻣﺎ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺍﺳﺘﻐﻔﺎﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ".
ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ "ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ" ﮔﺰﺍﺭﺩ، ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﺎﺯﺷﺪ.
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺳﭙﺎﺱ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ الله ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
"ﺑﺎﺭ الاها !! ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻯ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﻔﺮﻣﺎﻳﻰ، ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻯ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﻔﺮﻣﺎیی ؟! ﺑﺎﺭ الاها، ﺍﻳﻨک ﻣﺎ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺍﺳﺘﻐﻔﺎﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ".
ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ "ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ" ﮔﺰﺍﺭﺩ، ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﺎﺯﺷﺪ.
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺳﭙﺎﺱ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ الله ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
"ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻭ ﻣﺎﻩ ﺩﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻗﺪﺭﺕ الله است ﻭ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺧﺴﻮﻑ ﻭ ﻛﺴﻮﻑ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ، ﺑﻪ ﻳﺎﺩ الله ﻣﺘﻌﺎﻝ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﻳﺪ ﻭ خنده کم کنید و ﺗﻀﺮﻉ و زاری ﻛﻨﻴﺪ" !!
ﺷﻤﺎﺋﻞ ﺍﻟﻨﺒی (شمائل ترمذی)، ر ۱۸۲
شمائل ترمزى، ر ٣٠٧ - حديث شماره ی ٣
- دیگر منابع: این حدیث را ﺑﺨﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺻﺤﻴﺢ، ﭼﺎﭖ ﺍﻣﻴﺮﻳﻪ، ﺟﻠﺪ ﺷﺸﻢ، ﺻﻔﺤﻪ ۱۹۶ ﻭ ﺑﻴﻬﻘﻰ ﺩﺭ ﺩﻟﺎﺋﻞ ﺍﻟﻨﺒﻮﺓ، ﭼﺎﭖ ﻣﺮﻛﺰ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺟﻠﺪ ﺍﻭﻝ، ﺻﻔﺤﻪ ۱۷۱ ﻭ ﻃﺒﺮﺳﻰ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ، ﭼﺎﭖ ﺻﻴﺪﺍ، ۱۳۷۹ ﻕ، ﺟﻠﺪ ﺳﻮﻡ، ﺻﻔﺤﻪ ۴۹ ﻭ ﻣﻴﺒﺪﻯ ﺩﺭ ﻛﺸﻒ ﺍﻟﺎﺳﺮﺍﺭ، ﭼﺎﭖ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﻠﻰ ﺍﺻﻐﺮ ﺣﻜﻤﺖ، ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ، ﺻﻔﺤﻪ ۵۱۳ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺷﻤﺎﺋﻞ ﺍﻟﻨﺒی (شمائل ترمذی)، ر ۱۸۲
شمائل ترمزى، ر ٣٠٧ - حديث شماره ی ٣
- دیگر منابع: این حدیث را ﺑﺨﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺻﺤﻴﺢ، ﭼﺎﭖ ﺍﻣﻴﺮﻳﻪ، ﺟﻠﺪ ﺷﺸﻢ، ﺻﻔﺤﻪ ۱۹۶ ﻭ ﺑﻴﻬﻘﻰ ﺩﺭ ﺩﻟﺎﺋﻞ ﺍﻟﻨﺒﻮﺓ، ﭼﺎﭖ ﻣﺮﻛﺰ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺟﻠﺪ ﺍﻭﻝ، ﺻﻔﺤﻪ ۱۷۱ ﻭ ﻃﺒﺮﺳﻰ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ، ﭼﺎﭖ ﺻﻴﺪﺍ، ۱۳۷۹ ﻕ، ﺟﻠﺪ ﺳﻮﻡ، ﺻﻔﺤﻪ ۴۹ ﻭ ﻣﻴﺒﺪﻯ ﺩﺭ ﻛﺸﻒ ﺍﻟﺎﺳﺮﺍﺭ، ﭼﺎﭖ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﻠﻰ ﺍﺻﻐﺮ ﺣﻜﻤﺖ، ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ، ﺻﻔﺤﻪ ۵۱۳ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر