از همان روزی که پیکر رضا شاه بزرگ را پس از چار سال از تبعید آورده و در خاک میهن سپردند، خردمندان ایرانی به خوبی نسبت به اوج کینه و دشمنی ایران ستیزانی که در زیر پوست ایرانشهری، چون کرمی چرک آلود خفته و مزمن شده اند، آگاه بودند؛ از اینرو، پیکر آن شاه بزرگ ایرانساز را نه در جایی که در ظاهر عنوان کردند دفن نمودند، بلکه مخفیانه و در جایی دیگر در همان پیرامون به خاک سپردند تا روز و روزگارش برسد تا کی از خاک سربرآورد.
آن خردمندان هتا می دانستند که پیکر رضا شاه بزرگ را روزی خواهند یافت و از اینرو، وی را مومیایی کردند که اکنون و پس از دهه ها از درگزشت پدر ایران نوین، آن پیکر همچنان قابل تشخیص است.
از اینرو، نیرویی با اراده ای فراسیاسی وجود دارد که در درازنای تاریخ ایران، حواسش به همه چیز هست و سر بزنگاه، آنچه که باید بکند را می کند و خط بطلانی بر همه ی دری وری های فرقه ای و جناحی چپ و راست می کشد و روح ایرانی گری و ملی گرایی ایرانی را بار دیگر، جان تازه ای می دهد و عاشقان ایران و سربلندیش را امیدی دوباره می بخشد.
اینکه، در ۳ اُم اردی بهشت ماه، پیکر مومیایی شده ی رضا شاه بزرگ را از دل صندوقی بتونی بیرون می آورند، از آنروی حائز اهمیت است که این روز، "روز معمار" نام گزاری شده است و همه می دانیم که برجسته ترین لقب اعلا حضرت رضا شاه بزرگ، "پدر ایران نوین" است، پدری که ایران نوین را معماری کرد، اما هرگز نه خود و نه همراهانش، چنین لقبی را به وی ندادند و این نیست جز از برای عشق به میهن و ملت کار کردن.
اما از دیگر سو، ویرانگر تبهکاری به نام عمام امة خمینی حرامزاده وجود داشت که به گزاف و با دسیسه ای انگل ایسی و ایران ستیز، وی را "معمار کبیر انقلاب" معرفی کردند، حال آنکه وی جلادانی چون آیت الله خلخالی و و لاجوردی و هزاران مزدور خون آشام دیگر را به جان ایرانیان انداخته بود.
امروز زمستان جمهوری اسلامی رو به پایان است و آنچه که بر چهره ی زشت و مردم ستیز ولایت فقیه بر جای مانده است، روسیاهی به زغال است و بس.
و این نیز اتفاقی نبود که در روز ۴ اُم اردی بهشت، پیکر رضا شاه بزرگ که روز پیش از آن کشف شده است، در سطر نخست اخبار در رسانه های اجتماعی و مردمی باشد و اپوزوسیون مردمی در پی آن باشد که شاه بزرگ میهن را با نهایت شکوه و ارج و احترام، در بهترین مکان ممکن و با بهترین شرایط و مراسم ممکن، به خاک بسپارند و این طلیعه ی سرنگونی جمهوری اسلامی است و ما غفلت نخواهیم کرد. بی تفاوتی ما مردم ایران نسبت به این موضوع، عین خیانت است.
همین جستار در کیهان سوئد
آن خردمندان هتا می دانستند که پیکر رضا شاه بزرگ را روزی خواهند یافت و از اینرو، وی را مومیایی کردند که اکنون و پس از دهه ها از درگزشت پدر ایران نوین، آن پیکر همچنان قابل تشخیص است.
از اینرو، نیرویی با اراده ای فراسیاسی وجود دارد که در درازنای تاریخ ایران، حواسش به همه چیز هست و سر بزنگاه، آنچه که باید بکند را می کند و خط بطلانی بر همه ی دری وری های فرقه ای و جناحی چپ و راست می کشد و روح ایرانی گری و ملی گرایی ایرانی را بار دیگر، جان تازه ای می دهد و عاشقان ایران و سربلندیش را امیدی دوباره می بخشد.
اینکه، در ۳ اُم اردی بهشت ماه، پیکر مومیایی شده ی رضا شاه بزرگ را از دل صندوقی بتونی بیرون می آورند، از آنروی حائز اهمیت است که این روز، "روز معمار" نام گزاری شده است و همه می دانیم که برجسته ترین لقب اعلا حضرت رضا شاه بزرگ، "پدر ایران نوین" است، پدری که ایران نوین را معماری کرد، اما هرگز نه خود و نه همراهانش، چنین لقبی را به وی ندادند و این نیست جز از برای عشق به میهن و ملت کار کردن.
 |
| آیت الله خمینی حرامزاده، معمار کبیر انقلاب اسلامی |
امروز زمستان جمهوری اسلامی رو به پایان است و آنچه که بر چهره ی زشت و مردم ستیز ولایت فقیه بر جای مانده است، روسیاهی به زغال است و بس.
و این نیز اتفاقی نبود که در روز ۴ اُم اردی بهشت، پیکر رضا شاه بزرگ که روز پیش از آن کشف شده است، در سطر نخست اخبار در رسانه های اجتماعی و مردمی باشد و اپوزوسیون مردمی در پی آن باشد که شاه بزرگ میهن را با نهایت شکوه و ارج و احترام، در بهترین مکان ممکن و با بهترین شرایط و مراسم ممکن، به خاک بسپارند و این طلیعه ی سرنگونی جمهوری اسلامی است و ما غفلت نخواهیم کرد. بی تفاوتی ما مردم ایران نسبت به این موضوع، عین خیانت است.
آری ۴ آم اردی بهشت،
سالروز تاژگزاری اعلا حضرت رضا شاه بزرگ است !!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر