۱۳۹۷ آبان ۵, شنبه

بخشی از سخنرانی ریچارد داوکینز در تظاهرات لندن علیه سفر پاپ روز ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۰

شمار شرکت کنندگان خداناباور علیه حضور سرکرده ی فرقه ی کاتولیک در لندن، ۱۵ هزار تن بود. "جوزف راتزینگز" یا همان "پاپ بندیکت شانزدهم"، دشمن بشریت است. او دشمن کودکانی است که اجازه داده است تن آنها مورد تجاوز جنسی قرار گیرد و دشمن کودکانی است که آنها را تشویق کرده است با احساس گناه آلوده شوند.


به یقین باعث سرافکندگی است که کلیسا بیشتر نگران نجات روح‌ های تطهیر یافته از جهنم و اعتبار دراز مدت خود کلیساست تا نجات تن کودکان از تجاوزگران جنسی.

پاپ دشمن افراد هم جنسگراست و با همان کینه با آنها برخورد می‌ کند که کلیسا همچنان کینه و دشمنی تاریخیش را برای یهودیان نگاهداشته است. او دشمن زنان است و آنها را هتا از امور رهبانی خود کلیسا هم بازداشته است، انگار که وجود آلت نرینه ابزاری ضروری برای انجام وظایف دینی است. کدام کارفرمایی اجازه دارد برای شغلی که مطلقن به قدرت تنی و سایر ویژگی‌ هایی که گمان می‌ رود تنها مردان آنها را دارند، بستگی ندارد، بر اساس جنسیت، تبعیض قائل شوند ؟

او دشمن حقیقت است؛ با ترویج دروغ‌ های بی‌ پایه‌ ای که کاندوم از ایدز جلوگیری نمی‌ کند، به ویژه در آفریقا.


او دشمن فقیرترین افراد بر کره ی زمین است که آنها را محکم به داشتن خانواده‌ هایی بی‌ رویه می‌ کند که نمی‌ توانند آنها را سیر کنند و آنها را در حاشیه ی فقر ابدی نگاه می‌ دارند، فقری که با ثروت بیدادگرانه ی واتیکان، هم خوانی ندارد. او دشمن دانش است که پژوهش های ارزشمند یاخته های بنیادین را نه بر اساس اخلاقیات، بلکه به خاطر خرافات پیشادانشی، مسدود می‌ کند. و یک نکته ی نه چندان جدی:

"از دید من، راتزینگز دشمن کلیسای ملکه (فاحشه ی بریتانیا، الیزابت چندم) هم هست که اظهارات وقیح سلف خود در مورد کلیسای آنجلیکن را مطلقن پوچ و با تکبر و نخوت، بی‌ نهایت باطلانه تایید کرده است، در حالی که بی‌ شرمانه تلاش می‌ کند حقه‌ بازانه آخوندهای آنجلیکن را به جایگاه دم و دستگاه آخوندی رقت‌ انگیز و در حال زوال خود بکشاند.


و در پایان، شاید به عنوان نگرانی شخصی خودم، او دشمن آموزش است. فراتر از آسیب روان شناسی دراز مدتی که با احساس گناه و ترس، آموزش مذهبی مسیحی را در سراسر جهان مشهور ساخته است، او و کلیسایش رویه ی آموزشی کشنده ای را رواج می‌ دهند که بر اساس آن، شواهد و مدارک کمتر از ایمان، سنت، الهام و قدرت و نفوذ، البته قدرت و نفوذ خودش، در باور داشتن به خدای کزایی و موهوم، قابل اعتماد است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر