۱۳۹۵ اردیبهشت ۱۱, شنبه

درباره ی من

من داریوش افشار با نام شناسنامه ای محمد حکمت افشار ستم

درود بر پارسی زبانان و هم میهنانی که در جستجوی کتاب هایی پیرامون "تئوری توتئه" هستند. من کنشگر سیاسی مذهبی و نویسنده و مترجم آزاد هستم و تلاش دارم نوشته ها و ترجمه هایم را در اینجا در اختیار آویژه مندان قرار دهم. پیشنهاد، انتقاد و طرح دیدگاه های شما، مرا نیک مفتخر خواهد کرد.

اینجا قلمروی نویسندگی من است. پس از ۱۳ سال وبلاگ نویسی، اکنون بر آنم که طرحی نو دراندازم. با سپاس ویژه از دوستی که مرا از غفلت خویش بیرون آورد و با تلنگری، ویرانه ی مرا خراب آباد کرد. آنچه که در این تارنما خواهید دید، کتاب هایی است که یا خود نوشته ام یا آنها را برای "نخستین بار" در جهان پارسی زبان ترجمه کرده ام.

تلاش من آنست که آنچه که از سوی رسانه ها و بنگاه های خبری دولتی و وابستگان درون مرز و برون مرز آنها، نسبت به مخاطب ایرانی دریغ می شود را جیران کنم. آنچه که می کنم برای به دست دادن متن صریح و دقیق، شیوا و بدون سانسور از نویسنده است که هتا امکان چاپ در ایران را نیز ندارند؛ هر چند مزدورانی که آنان را نخبه خوانده اند، با دسترسی به این اطلاعات و سپس دستکاری آنان، روایتی دروغین و دیگرگونه از آنها به دست داده اند، به گونه ای که انگار فلان پژوهشگر یا نویسنده اسلن دم حرم حضرت خیمه زده بوده است !!

کسانی که در اتاق های به اصطلاح فکر، از رانت می خورند و دستاوردهای پژوهشی دیگران را به سود و به نام خود و دستگاه پشتیبانشان نه تنها دزدی ادبی می کنند و نامی از آنها نمی برند، که دروغ ها و حرف های خود را در لابلای واژگان ایشان می گنجانند و همچنان منتظر می مانند تا روزی حضرتشان ظهور نموده و ایشان را به سه گوش نوک تیز دیوار هدایت کناد !!

وظیفه ام این است. مرا به جرم نوشتن و به جرم سخن گفتن زندان کردند؛ هزاران تن را بی خانمان و آینده ی خوب و پیشرفت در زندگیشان را از ایشان دریغ کردند، بسیاری را کشتند و باز هم می کشند. آنان نمی خواهند که من و کسانی چون من چیزی بیرون از سامانه ی تعریف شده ی فاشیستی آنان که بخشی از توتئه ی جهانی علیه انسانیت است، سخنی بگوییم. نمی خواهند کسانی اندک را آزاد بگزارند تا انبوه توده ی مردم را متوجه خطرات بی تفاوتی نسبت به مسئولیت های فردی و اجتماعی خود کنند. نمی خواهند بیدار شوید. از اینرو زنگ هشدارها را خاموش می کنند.

کسانی چون رائفی پور، گنجی، کدیور، ازغندی و رنگ و وارنگ های دیگر ملیجک ها را در میان هازمان خفته چون گرگی گشاده اند، عمدن سنگ را بسته و سگ را گشاده اند. این تنها راه من برای ارتباط با شماست. رسانه های اصلی و حکومتی دروغ می گویند. حقیقت را کتمان می کنند و هر آنچه که راست می نماید، تنها جلوه ای از راستی دارد.آنها ریشه و نهاد را پنهان می کنند.

من با شما ما می شویم، سیمرغ می شویم، از این تله رها خواهیم شد و به قله ی قاف خواهیم رسید.

دا/۸

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر