۱۳۹۶ بهمن ۲۱, شنبه

خرابکاری - ۱/۲

خرابکاری بخشی از یک فعالیت برای نابودی چیزهایی همچون دین، حکومت ها، سامانه های اقتصادی و دستگاه های سیاسی می باشد.


بر خلاف باور همگانی که از سوی رسانه ها ترویج شده و حکومت ها به مغز مردم خورانده اند، عملیات جاسوسی تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد عملیات ها برای سرنگونی یک حکومت، دزدی داده ها و طرح و ... به کار می رود و در واقع ۸۵ درصد کلیت عملیات، همیشه خرابکاری است. در تعریفی که در زبان روسی از واژه ی خرابکاری به دست داده شده است، این واژه به معنای “فعالیت مهاجمانه ی ویرانگر” می باشد که برای ویرانی یک منطقه ی جغرافیایی، حکومت یا یک کشور انجام می شود.

عملیات خرابکاری یا عملیاتی کاملن رصدپذیر است، اما بر اساس قانون، به ویژه قانون های کشورهای باختر زمینی همچون مرامنامه ی “قرارداد اجتماعی” روسو که اکنون در سرتاسر جهان پذیرفته و فراگیر شده است، این رویه غیر قانونی تلقی نمی شود. خرابکار، یک هنرپیشه است یا می تواند یک دیپلمات یا یک روزنامه نگار باشد. خرابکاری، فعالیتی است که دارای آمد و شدی دو سویه است؛ این بدان معناست که عملیات خرابکاری می تواند یک حکومت یا یک کشور را خرابکاری کند، مگر آنکه موجودیت هدف، خود بخواهد “خراب سازی” شود.

یک هازمان (جامعه) و یک ملت و کشور بسته را نمی توان خرابکاری کرد، زیرا مرزهایش بسته اند، رسانه ها از سوی حکومت سانسور می شوند و اجتماع از سوی بنگاه های اطلاعاتی رژیم یا کشور، مهار می شوند. عملیات خرابکاری هنگامی می تواند موفقیت آمیز باشد که هدف نیز پاسخگو باشد.


نظریه ی خرابکاری به ۲۵۰۰ سال پیش بازمی گردد و نخستین فردی که آن را بیان و قاعده بندی کرد، یک فیلسوف چینی به نام “سان زو” (Sun Tzu) بود که مشاور امور جهانگیری چین بود. وی می گفت در جهان خط مشی ایی دولتی باید به عنوان یک روش و منش لحاظ شود که بربری ترین روشی باشد که بتواند در میدان نبرد وارد جنگ شود و اینگونه احمقانه ترین روش یورش به یک کشور و تمدنش را انجام دهد و هنرمندانه ترین آنست که به هیچ  روی جنگ نکنیم، بلکه ارزش های موجود در کشور دشمن را “دچار خرابکاری” کنیم. وی می گفت بزرگ ترین کار آنست که درک دشمن را به حدی باید رسانید که او هیچ تصوری از اینکه دشمنش هستید، نداشته باشد.

هدف از خرابکاری نیز، نابودی تمدن یا کشور هدف بدون هتا شلیک کردن یک گلوله است. در کشورهایی همچون شوروی و دیگر سامانه های بسته و امنیتی جهان، پایه های خرابکاری به هر دانش آموزی در مدرسه آموزش داده می شود و شامل افسران و دیگر افراد نیز می گردد. هم اکنون نوشته های سان زو هتا در کشورهایی همچون ایالات متحده، در دسترس مردم قرار ندارند و این در حالیست که اصول آن در مدارس شوروی تدریس شده اند !!


این اصول، به دانش آموزان شیوه ی چگونگی برخورد و رفتار با کسانی را می آموخت که با آنها در زندگی آینده ی شان روبرو می شوند. اسولن خرابکاری به چار دسته ی زمان بندی بخش می شود (سه مورد دیگر را در ویدیو ببینید !!):

۱. تضعیف روحیه؛ این فرایند بین ۱۵ تا ۲۰ سال به درازا می کشد تا یک جامعه را تضعیف روحیه کند و این هنگامی است که زمان کافی برای تربیت و آموزش یک نسل از هازمان وجود دارد که هر فرد آن بخشی از جمعیت هدف، مغزش را وقف یادگیری کرده است تا جهان بینی، شخصیت سازی و چشم انداز خود به زندگی را داشته باشد؛ نه کمتر و نه بیشتر. فرایند تضعیف روحیه شامل تاثیرگزاری به وسیله ی هر چیز و از راه تماس مستقیم یا تبلیغات و ... بر مناطق گوناگون می باشد، همچون رسانه ها، سامانه ی آموزشی، مدیریت دستگاه های اجرای قانون و همچنین روابط بین کارگران و کارمندان با کارفرمایان، یعنی همان اقتصاد.

فلسفه ی سان زو به فلسفه ی هنرهای رزمی ژاپنی نزدیک است که می گوید اگر دشمن شما ازتان قوی تر است، ادامه ی فیلم دیده شود...



همین جستار در پژواک ایران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر